Wushu is de chinese benaming voor krijgskunst. Wushu is een samenstelling van twee karakters: 武 (wǔ) dat oorlog, krijger, gevecht of vechter betekent en 術 (shù) dat kunst betekent.
Letterlijk staat Wushu dus voor krijgskunst.
Vaak wordt in de praktijk Kungfu 功夫) of Gong Fu als synoniem gezien voor wushu, maar eigenlijk betekent dit 'vaardigheid'.
Er is nogal wat onduidelijkheid over de termen. Vandaag de dag wordt de term wushu gebruikt om het wedstrijdgerichte aan te duiden daar waar de term kung fu meestal wordt gebruikt als men het over de traditionele stijlen heeft.
De eigenlijke betekenis van Chinese krijgskunst is meer dan alleen zelfverdediging. In de traditionele training wordt de leerlingen respect voor hun leraar, voor zijn adviezen en voor andere gevechtsstijlen bijgebracht.
Moderne Wushu is het Wushu die beoefend wordt als sport bij wedstrijden. In moderne Wushu heb je taolu ensanda/ sanshou.
Taolu betekent vorm, dus er wordt een vorm gelopen van een van de moderne stijlen, net zoals kata bij de Japanse stijlen en poemsee bij de Koreaanse stijlen. San shou betekent 'ongebonden hand' en verwijst naar het vrije gevecht. Sanda/san shou is dus de full contact variant van de moderne wedstrijd wushu.